Ο Παράδεισος επί γης το δικό μας νησί, το νησί της καρδιάς μας, που έπλασε ο Θεός ως μία απόδειξη πως υπάρχει Παράδεισος.
Στο όμορφο Ιόνιο εκεί που η ομορφιά βασιλεύει, αναμφισβήτητα εκεί η πλάση έσμιξε θάλασσα και ουρανό, πράσινο, άγρια ομορφιά,χρώματα μοναδικά, και μοσχοβολιές απολαυστικές που δύσκολα ξεχνάς και που πάντα θα σου θυμίζουν μέρη , ανθρώπους , που είχες συνδεθεί μαζί τους, στιγμές γεμάτες από αναμνήσεις και πάντα στο προσκήνιο του μυαλού σου, παντοτινός σύντροφος και συνοδός το νησί που σου έκλεψε τη καρδιά και που σου γεμίζει τα μάτια δάκρυα, συγκίνησης ,χαράς και αναμνήσεων που άφησαν με ανεξίτηλα χρώματα στη ψυχή σου , εικόνες που κουβαλάς μαζί σου....
Και οι εποχές περνούν και χάνονται σαν ταινία μικρού μήκους, η μία μέρα διαδέχεται την άλλη με θετικά και αρνητικά, μα το μυαλό σκαλωμένο στο μέρος που λαχταράς, εκεί που θα ήθελες να είσαι , μα δεν είσαι και πονάς, λυπάσαι, δακρύζεις, νοσταλγείς , επιθυμείς και προσεύχεσαι μια μέρα να αξιωθείς να ζήσεις στο Παράδεισο, στον αληθινό Παράδεισο , σε αυτόν που ξέρεις πως υπάρχει και δεν χρειάζεται να αναρωτηθείς και να ψάξεις.
Φτάνει μόνο να αξιωθείς να τον συναντήσεις , να τον γευτείς ,να τον προσκυνήσεις φτάνοντας στο νησί.... Απόδειξη της ύπαρξης του πως όλα τα ξεχνάς δια μαγείας το μυαλό αδειάζει..... Λησμονείς όσα σε απασχολούν, τίποτε άλλο δε σε νοιάζει από το να περιπλανηθείς από άκρη σε άκρη , να ψάξεις , να δεις ,να πάρεις ,να χορτάσεις , να ρουφήξεις φως , θάλασσα ,ουρανό ,τοπία που θα σε συγκλονίσουν πως όλα αυτά είναι πράγματι ότι θα είχε ένας Παράδεισος......
Και όσο πιο πολύ τον γνωρίζεις τόσο πιο πολύ τον αναζητάς και η επιθυμία μεγαλώνει και γίνεται πόθος.... Ο πιο μεγάλος πόθος που δεν μπορείς να του αντισταθείς, σε κυβερνάει, σε καλεί , σε οδηγεί, σε παρασέρνει , σε ξεμυαλίζει...
Και τότε παραδίνεσαι στον Παράδεισο που μόλις συνάντησες.
Σταματία Βιτσεντζάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου